wodniacy.net

W dniach 7-11 maja było mi dane wraz z bratem Damianem (miandas) płynąć urokliwy odcinek Warty na odcinku Częstochowa - Osjaków. Początkowo zakładaliśmy metę za zbiornikiem Jeziorsko i 8 dni płynięcia, ale ostatecznie było to 5 dni.
Dzień 1
Zaczęliśmy w Częstochowie na ulicy Srebrnej. Pogoda dopisywała, humory również.



Pierwszy odcinek był raczej monotonny.





A po bodajże 3 kilometrach czekała na nas pierwsza przenoska w Mirowie.



Była okazja wypróbować kółka do kajaka... Niby duże ułatwienie, ale ostatecznie same nie jadą. Czy koń się cieszy, że wóz ma kółka? I tak ciągnie!!!
Wreszcie jakieś urozmaicenie...



i piękne skałki Jury.



Ten odcinek nas zachwycił, korytarz z zarośli i niskich gałęzi.



Na trasie ciekawostka, ktoś wie, o co chodzi? to jakiś rezerwat?



Skała Miłości w Mstowie, czyli ostaniec wznoszący się pod Górą Szwajcera.



Krajobraz znów się zmienia, pojawia się więcej wysokich drzew, bardzo ładnie.



Przenoska w Skrzydlowie, druga tego dnia. Widać po mojej minie, co przeżywam.


(fot. miandas)

Jednak są też chwile spokoju.


(fot. miandas)



A dwa kilometry potem była następna przenoska (w Skrzydlów-Kępa).



Nagrodą za trudy był przepiękny złoty wieczór.







Czwarta przenoska - Rzeki Małe.
Na ten dzień było już naprawdę wystarczająco - 4 przenoski (co prawda zamiast 5, bo w Mstowie spłynęliśmy kamienisty próg, ale jednak) i 30 km.

Dzień 2
Zaczął się mgłami.







I 300-metrową przenoską w Garnku.
Ciekawa historia, choć napis głosił "KAJAKI STOP"



żadnej innej informacji. Brat udał się zatem "do wsi" zasięgnąć języka. I otrzymał go od "miejscowego potentata", właściciela wypożyczalni kajaków, który przenoskę oferuje po własnej ogrodzonej łące, trzeba tylko samemu otworzyć sobie ogrodzenie. Jednak - nikt nie jest wróżką, szersza informacja o tym chyba by się przydała, żeby nie robić krajoznawczych wycieczek. Potentat obiecuje ponadto wygodne do wodowania kładki. Kładka jaka jest, każdy widzi.


(fot. miandas)

Przy okazji od miejscowego chłopa dowiadujemy się, że przenoska nie była konieczna, bo jakieś pół kilometra wcześniej można było wpłynąć w lewą odnogę, gdzie mieści się gospodarstwo agroturystyczne (do obniesienia tylko mały wodospadzik) i wypłynąć tu:



ale zero informacji nigdzie na ten temat. Płyniemy dalej.





Do kolejnej przenoski w Śliwakowie, Zawadzie (razy dwa), Klekowcu i Bobrach.
Bodajże za Śliwakowem mieliśmy jeszcze atrakcję w postaci zwałki.



Gdyby nie takie piękne widoki, chybabym padła. Warta jednak wynagradzała konkurencję podnoszenia ciężarów.



Na zakończenie dnia pokonaliśmy jeszcze fajne kamieniste bystrze w Bobrach.



W sumie tego dnia - 6 przenosek i 24 km.



Nocleg na pięknej polanie i pierwsze ognisko na spływie.





Dzień 3
Znów budzi nas słońce. Aż żal opuszczać takie piękne miejsce, ale w końcu nie jesteśmy tu dla przyjemności



Tu wpływaliśmy wczoraj w poszukiwaniu noclegu.



Jest pięknie.







W pierwszej części dnia dwie przenoski - Łeg i Zakrzówek Szlachecki.



A potem niespodzianka. Wpływamy w coraz bardziej urokliwe tereny, rzeka robi się szeroka, towarzyszą nam lasy, a w korycie wiele wysp.







Kolejny złoty wieczór, akurat na przenoskę w Ważnych Młynach



Nad nami most kolejowy linii Częstochowa - Zduńska Wola.





Tego dnia przepłynęliśmy 29 km plus zaliczyliśmy trzy przenoski.



Dzień 4
Moim zdaniem jeden z dwóch najpiękniejszych, pomimo Działoszyna... ale o tym za chwilę.





Na całym spływie widzieliśmy mnóstwo gatunków ptaków, oczywiście najwięcej łabędzi, gęsi i kaczek.







Jednak były też pliszki siwe, żółte, był trzciniak, błotniak stawowy, dzięcioł, czaple siwe i białe, bociany, żurawie, rybitwy, sójki, dzierzba gęsiorek i pewnie wiele innych, których nie rozpoznaliśmy.
Jest po prostu świetnie.




(fot. miandas)



Postój w Wąsoszu na przystani kajakowej, robimy tutaj zakupy.



I Działoszyn, jedyna przenoska tego dnia, z piękną przystanią kajakową, mnóstwem tablic informacyjnych...



...i 700-metrową wyprawą przez park miejski, ulicę i most drogowy.



Unijne pieniądze wydane właściwie dla kogo? Bulwary prowadzące donikąd, a raczej do siatki przy młynie z napisem teren prywatny i żadnej ścieżki dla kajaków.
Jeśli było gdzieś jakieś przejście, to już go nie ma, o czym zapewnili nas także miejscowi. Przenoska bardzo uciążliwa, wręcz śmiertelnie.
Za Działoszynem jak dla mnie - najpiękniejszy odcinek wyprawy.





Tego dnia machnęliśmy 36 km.

Dzień 5
Przyroda i my. Załęczański Park Krajobrazowy, Rezerwat Węże, wzdłuż Warty Szlak Jury Wieluńskiej. Wiele fajnych kamienistych bystrzy.









Ośrodek ZHP w Załęczu Wielkim.



Prom w Bieńcu.





Kamion - trzeba obnieść, ale po tych dniach to już żaden problem.



Zatrzymujemy się na posiłek, ja idę ze śmieciami do wsi. Zaraz przy moście wypożyczalnia kajaków z restauracją. Na grzeczne pytanie o możliwość wyrzucenia śmieci pan rozdziewa na mnie paszczę na temat własności prywatnej i tego, co by było, gdyby tak KAŻDY CHCIAŁ WYRZUCIĆ ŚMIECI DO JEGO KOSZA.
Tłumów jednak nie było, a właściwie to nikogo. Za Kamionem pojawiają się tereny rolnicze, rzeka robi znacznie brudniejsza.



Ostatnią planowaną przenoskę w Kajdasie po prostu spływamy (zniszczony próg).
Humory dopisują.


(fot. miandas)

Po 41 km nocleg robimy przy piaszczystej plaży, ale woda nie zachęca do kąpieli. Ponieważ nie mogę się już oszukiwać, że nie dopadł mnie wirus (bakteria? urok?) następnego dnia (czwartek) postanawiamy zakończyć wyprawę. Miły rolnik podwozi nas do miejscowości Osjaków, gdzie w barze "Podjadek" (brawa dla sympatycznej obsługi) czekamy na Kasię, bratową, której dziękuję za świetne podejście do sprawy.



Za nami prawie 160 km Warty.



Piękna, zaskakująca rzeka. Bardzo w sumie spokojna, choć ma wiele ciekawych bystrzy. Odcinek od Działoszyna do Osjakowa przepiękny, wart całego tego wysiłku. Miejsc do spania od groma, nikt nas nie niepokoił (oprócz bobrów). Pogoda udała się właściwie koncertowo (tylko jedna zlewa na trasie, ale bardzo krótka). Widoki niezapomniane. No i moja chyba jak dotąd największa walka ze sobą. Do zobaczenia na wodzie.

Więcej zdjęć tutaj: https://picasaweb.google.com/113521945734417858050/6284931149648155585#

Nieźle jak na dmuchawce.

_________________
idę do Edo .... na pieszo

Pięknie Śliczne zdjęcia. Załęczański Łuk Warty faktycznie robi wielkie wrażenie.

_________________
"Co to jest droga to najlepiej dowiedzieć się nogami. A już obowiązkowo bosymi"
Bartoszko - Siekierezada

Ja bym napisał: Bardziej niż nieźle! Zapakowanym, odkrytym "dmuchawcem", 41 km, do tego przenoski... Ładny dystans. Ja jak dotąd, pneumatykiem machnąłem najwięcej raptem 52 km jednego dnia na Wiśle, bez żadnych przenosek, także szacun. Piękna rzeka, piękne fotki, świetny opis. Tak, jak najbardziej do zobaczenia na wodzie.

_________________
-navigare necesse est, vivere non est necesse-

każdy dzień spędzony poza betonem to dzień udany gratuluję
a burakowi z Kamiona

Kawał spływu Fajne fotki i opis przy którym można się uśmiechnąć
Moje gratulacje

_________________
http://kajakczolgowy.blogspot.com

Grupa Kajakowa "MENAŻA 07"

Łał!! Ostro dawaliście!
Gratuluję wyprawy!

_________________
To dobrze – powiedziała Mi. – Mały drań jest o wiele lepszy, bo łatwiej go stłuc

Dzięki wielkie!
Ten odcinek czeka na mnie długo. Ciekaw byłem go bardzo, ale jakoś zawsze padało na Działoszyn i dalszy bieg rzeki - potęga reklamy . Teraz, dzięki Wam, mam go przed oczami. I drobiazgowy opis. Oby przydał się jak najszybciej.

Śmiesznie się składa, że w tej samej okolicy miałem w sierpniu kłopot ze śmieciami. W sumie niewiele tego było, ale zdziwiłem się bardzo w Toporowie (druga strona rzeki - wystarczy przejść most z Kamiona). Na wioskach nie ma gminnych śmietników na ulicy! Chyba pod kościołem znalazłem mały śmietnik z dużą popielnicą i do niego musiałem upchać ładunek. Publiczne toto było, ale na pewno nie dla turystów ustawione. W samym kościele ołtarz zdobi obraz Dudy-Gracza. Jak na sakralne wykorzystanie dosyć kontrowersyjny estetycznie. Co zresztą koresponduje z okropną bryłą samej świątyni. Trudno trafić na drugiego takiego potworka.

Wracając na biwak w dół rzeki od Kamiona (ze 2 km) niemal przedzierałem się przez śmieci. Las na brzegu był nimi wręcz zasypany! Masz odpowiedź co by to było, gdyby wszystkie one trafiły do pana biznesmena . Osobiście mu się wcale nie dziwię. Nie dziwię się też, że jeszcze nikt tam nie myśli o rozwiązaniu problemu. To jest okolica (niby środek Polski), gdzie nawet sygnał sieci komórkowej zanika .

Koło Olsztyna to nawet lodówka pływała.

_________________
To dobrze – powiedziała Mi. – Mały drań jest o wiele lepszy, bo łatwiej go stłuc

Było to bardzo ciekawe doświadczenie, tak więc polecam.



Tak, pisałam już na czacie, że udałam się ze śmieciami w dość długi spacer. Jedyny kosz - przy przystanku PKS.



Nie ma koszy - są porozrzucane śmieci. Oczywiście zawsze się znajdzie ktoś, kto śmieci pomimo koszy. Jednak to trochę zamknięte koło, prawda?



A ja się osobiście jednak dziwię tej sytuacji, bo - trafiło na mnie, przeszłam się, spoko, lubię chodzić, że tak powiem: no problemo i jest fajnie. Ale następnym razem ktoś mu to wywali pod ogrodzeniem i będzie miał w nosie własność prywatną. NAPRAWDĘ są tam takie tłumy codziennie, że się boi o przepełnione śmietniki? W takim miejscu jak Kamion, gdzie wiadomo jest, że jest przenoska, tylko zyskałby gościnną (wszak ma restaurację). Przykład? Ja bym to załatwiła tak: "Zwykle tego nie praktykuję, ale proszę sobie te śmieci wyrzucić. A może by państwo weszli? zjedli coś konkretnego? piwo? zimne piwo?" Na Tora! Ja bym skorzystała! I od razu odpowiadam - to akurat przykład, to się może wydarzyć w dowolnej wsi na trasie.



Rzeczywiście, były z tym problemy.
Jednakże... nie opisałam innej historii, a warto. W tej samej miejscowości zagadnięta o wodę pitną starsza pani przyniosła ją nam w słoiku. Chodziło nam o to, że podejdziemy z baniakiem, ale wzięliśmy ten słoik, bo to było cholernie piękne. Można? Kurna, można. Ja się zdejmie z oczu okulary z napisem "polskie piekiełko" - to wszystko można. Nawet przygarnąć puszkę do własnego kosza. I zdania nie zmienię.

Gdybyś miała od niego kajak i transport to pewnie sam by Ci tą puszkę odniósł do kosza.

Większość zje to co ma w bakiście i popije własnym browarkiem, ewentualnie ze sklepu, bo ma wtedy 3 za jedno. Ot polskie piekiełko, za mało jeszcze zarabiamy. Ja bym tą puszkę od Ciebie zabrał. Duży kosz na śmieci miał? Bo taki spory 240l to 6 kajaków po trzydniowym spływie zapełnia z nawiązką, a u nas odbierają raz w tygodniu. Koło mnie kajaki nie pływają, nie dowiem się więc jak długo bym z uśmiechem wory ze śmieciami wywoził na wysypisko.

_________________
"Co to jest droga to najlepiej dowiedzieć się nogami. A już obowiązkowo bosymi"
Bartoszko - Siekierezada

Próbowałem to właśnie powiedzieć koleżance.

_________________
idę do Edo .... na pieszo

Piękny spływ, zdjęcia i opis. Gratuluję.

_________________
Krótko i na temat
Grupa Kajakowa "MENAŻA 07"

Niebanalny spływ, prawdziwa wyprawa!
Właśnie sobie uświadomiłem, że te moje 8 dni do Ustki to było najdłuższe pływanie od kilkunastu lat. I jedno z trzech najdłuższych w życiu. Tydzień na wodzie to już wyprawa.

Co do śmieci to zdania, Mago, nie zmieniaj. Tak Ci do twarzy .
Trudno oczekiwać koszy w lesie, jeśli ich w miejscowościach brakuje. Pokolenia muszą przeminąć zanim do niektórych dotrze, że śmieć trzeba zabrać z sobą jeśli nie ma gdzie wyrzucić, czy jak zutylizować, a nie zostawić między drzewami lub na brzegu.

W Poznaniu, od kilku lat, modne zrobiło się popasanie na brzegach Warty. Tysiące ludzi zaczęły je nawiedzać. Oczywiście po takich tłumach zostawały stosy śmieci. Problem dostrzeżono. Rozdyskutowano się w prasie i na portalach. Gromy leciały na głowy śmieciarzy. Perswadowano, apelowano, nawet sfinansowano film o szkodliwości śmiecenia! http://poznan.naszemiasto.pl/tag/konten ... oznan.html

Po trzech latach bicia piany pojawiły się na łęgach kubły na śmieci. Krajobrazu to nie upiększa (są z tych wielkich i co kilkadziesiąt metrów), ale problem zaczął znikać. To na pewno kosztuje, ale tym różni się od gadania, że przynosi efekt.

Tylko jak trudno wpaść na właściwą ścieżkę działania!
Zanim się uzna, że trzeba znaleźć środki na sprzątanie kolejnych terenów warto spróbować innych sposobów. Podstawowym jest ustawienie tablic z napisem "ZAKAZ ŚMIECENIA" .
Po czymś takim odpowiedzialni czują się najczęściej spełnieni .

Nie! Kubły rzędami na urokliwych polanach? Tabliczki prosto z komuny "Nie deptać trawników"? Jak sam zauważyłeś to koszmar.
Ja jestem starej daty, tata nauczył, po biwaku śmieci nie zostawiać, zakopywać. Cicho! To było wtedy jak śmieciem był prawdziwy papier, skóra z dorsza i naturalny flak po kaszance. Największym wrogiem były puste puszki po tuszonkach, wtedy pewnie jeszcze nielakierowane, zamieniały się w rudę bardzo szybko. Butelki były zmorą, targaliśmy je w te i wewte.
Teraz oczywiście śmieci zakopać się nie da, bo wywalamy PETy, lakierowane puchy i inne tysiącletnie folie.
Do rzeczy; moim zdaniem trzeba mocniej edukować, pokazywać przy każdej okazji efekty pozostawienia i sprzątnięcia śmieci.
Uważam też, że trzeba mądrze acz dotkliwie karać za śmiecenie. Jak kara będzie pewna i bolesna, nie będzie śmieci. Jak to Maga napisała takie to nasze "polskie piekiełko", bo problem w tym, że jako naród, marchewkę to se sami lepszą z saksów przywieziemy, ale bata finansowego się boimy.
Kubły tylko w miejscach zurbanizowanych, poza nimi zostawmy świat jakim był.
Nb. Maga, dziwię się, że z jedną puszką szłaś specjalnie 1km i spowrotem Po co się żółcić? Ja bym spłynął z nią do najbliższego miejsca gdzie można spokojnie śmieci wyrzucić. Nie zauważyłem tragicznego braku takich miejsc. Jasne, że jak szwendam się po niezagospodarowanych terenach to muszę się liczyć z 3-4 dniowym targaniem nieorganicznych odpadków.

_________________
"Co to jest droga to najlepiej dowiedzieć się nogami. A już obowiązkowo bosymi"
Bartoszko - Siekierezada

Maguś

Szkoda że tak późno - ale odrabiam zaległości w czytaniu.
Zdjęcia jak zawsze przepiękne.
Ale chyba z tego odcinka Warty się wyleczyłem - jak dla mnie za dużo przeniosek
Ale Tobie i Bratu wielki szacun
Ja bym chyba wymiękł z tym targaniem gratów i jeszcze jak się takich buraków spotka na swojej drodze to już dopełnia gorycz.
No i te Wasze przebiegi dzienne.
Musieliście dawać nieźle z wieśka skoro takie odległości robiliście przy tylu przenioskach
Jeszcze raz wielkie za wytrwałość, i przepiękne zdjęcia

_________________
ALBUM ZE ZDJĘCIAMI
BLOG - ELTECHOWE PODRÓŻE