Od dawna miałem chęć na spłynięcie rzeki Długiej.
Niestety brak sprzętu to uniemożliwiał.
Wielokrotne wędrówki wzdłuż jej brzegów pokazywały że to całkiem fajna rzeczka
W końcu dzięki uprzejmości Czołga który pożyczył mi swojego polietylena zacząłem sobie planować swój spływ.
Przy suto zastawionym świątecznym stole pogadałem z chłopakami i stwierdzili że też chcą ze mną bryknąć
Brakuje sprzętu.
I tu z pomocą przyszedł Tedzio
Od Tedzia otrzymałem drugi kajak a w międzyczasie Młody się wycofał i zostaliśmy ze Średnim w duecie na spływ.
Ponieważ ostatnimi czasy w pracy miałem niezły zapierdziel a pewnie jeszcze będzie sporo roboty po nowym roku to postanowiłem wykorzystać wolny wtorek który otrzymaliśmy od szefa w zamian za świąteczną niedzielę
I tak to dziś około 10,30 wyskoczyliśmy na dwa samochody żeby sobie logistykę załatwić z domciu.
Około 11 byliśmy już na miejscu i schodziliśmy na wodę
Na miejsce startu wybrałem most w Okuniewie.
Wielokrotnie tamtędy przejeżdżałem a nawet łaziłem w tamtym rejonie
Więc wiem że jak się wypłynie z rejonu zurbanizowanego to przez chwilkę płynie sie przez łąki a potem wpada w las.
tak więc po chwili zwodowani płynęliśmy z bardzo bystrym prądem bo poziom wody był jak na tę rzeczkę dość wysoki
i bystry.
Po chwili dopływamy do pierwszej przeszkody.
mostek oraz próg betonowy z niezłym odwojem w którym pływają dwie konkretne bele
nie ryzykuję i obnosimy próg.
Kilkaset metrów dalej kolejny próg ale już czysty - bez belek.
Postanawiamy że spływamy.
Mnie się udało.
Staję z aparatem gotowym na przyjęcie Średniego
Wpada przeskakuje próg i pięknie siada na wodzie
Żadnej satysfakcji.
Ale chwilka - stawia go bokiem i plum
A ja tego nie nagrałem
- ale że jeszcze miałem aparat w pogotowiu to chociaż kilka zdjęć dla pamięci należało się zrobić
szybka przebiórka, wyżymanie wody oraz wylewanie wody z kajaka i śmigamy dalej.
Woda pięknie niesie.
Pogoda się poprawiła bo już nie pada ani nie wieje że łeb odrywa.
Jest fajnie
płyniemy przez łąki i zaraz będziemy dopływali do lasu
zaczynają się pierwsze zwałki
krajobraz zaczął się robić fajny.
Wpływamy w las.
Wiatru już nie czuć aż tak bardzo jak dotychczas.
oczywiście zwałek się też narobiło
w pewnym momencie okazało się że kanał w którym rzeczka płynęła nagle zaczyna się kończyć, zwęża się i zarasta trzcinami.
Mocno się wypłyca a woda zaczyna rozlewać się wszędzie dookoła zatapiając olbrzymie połacie łąk oraz lasu
My dostrzegając że coś tam ciurka przez trzciny postanawiamy się przebić
Średni wpłynął w trzciny ale widzę że nie daje rady bo jego kajak stawia zbyt duże opory
Wymieniamy się i teraz to ja przecieram szlak.
Czołgowe Cerro spisuje się całkiem dobrze bo dziobek ma wąski i jakoś toruję drogę w trzcinach.
Przepychając się i przeciągając za trzciny powolutku posuwamy się do przodu
Co się dzieje z tą rzeką
dawno już tu nie zaglądałem ale pamiętam jak wyglądała na różnych odcinkach i wcale wtedy nie była podobna do tego przez co się teraz przedzieramy.
Paweł na wszelki wypadek sprawdza gps - bo może się okazać że płyniemy ( mocno powiedziane - płyniemy
) po łące
w końcu pół kilometra dalej trzciny się kończą i widać troszkę wody.
niemniej jednak i ta marna namiastka wody szybko się kończy i znów pojawiają się trzciny i wszechobecne zwalone drzewa i krzaki.
Nie ma jak płynąć
Wypadamy na ląd i próbujemy rozeznać systuację
W końcu stwierdzamy - bierzemy sprzęt i śmigamy dalej z buta po lesie
I tak pewnie z kilometr ciągnęliśmy przez chaszcze nasze kajaki
A dookoła bagienne rozlewiska
Co prawda pojawiają się kałuże wody jakby w korycie rzeki ale nie są połączone z resztą wody - po prostu rozlewisko
W końcu dociągamy nasze kajaki do końca tego pełnego udręki toru przeszkód
pojawia się nieco wody.
No to w kajak i przepychamy się dalej
W końcu dopływamy - co ja gadam - jakie dopływamy.
Dopychamy i dociągamy się do takiego miejsca że dalej już się nie da
K..........
Gdzie ta rzeka
Nie ma co - musimy spróbować innym razem tylko lepiej się do spływu przygotować bo po prostu tak na szybko się nie da
Zawracamy i pokonujemy z mozołem całą trasę z powrotem
Oczywiście nie muszę Wam mówić że sporo było śmiechów ale i sporo wiązanek poleciało pod adresem rzeki
Wyszedł nam spływ dreptany - bo praktycznie niemalże połowę trasy spędziliśmy drepcząc i szargając się po krzaczorach oraz przeciągając kajaki przez drzewa
w końcu jakoś dopchaliśmy się do normalnej wody i zaczęliśmy mozolnie pstrągować z powrotem
A nurt bystry - oj bystry.
W miejscach przewężeń czułem że wpycham się z kajakiem płynąc pod górę
Normalnie gorzej niż pstrągowanie na Wiśle
Tam przynajmniej kajaka ciągle nie obraza i jest gdzie wiosło w wodę wsadzić
W końcu już mocno po południu docieramy z powrotem na nasze miejsce startu w Okuniewie
Na całe szczęście Młody został na czas powiadomiony i wyciągnięty z błogiego relaksu w wannie i w porę do nas dojechał bo Paweł był przemoczony i przemarznięty a ja do pasa też byłem mokry ( zamieniliśmy się kajakami i w drodze powrotnej płynąłem mokrym po wywrotce kajakiem ) więc mocno się ucieszyłem jak wyłażąc z kajaka zobaczyłem wjeżdżającego na parking Młodego.
Szybkie pakowanie - ogrzewanie na ful w samochodzie i hajda do domciu
Rzeka Długa będzie musiała poczekać na następny raz bo tym razem mnie pokonała ale się nie poddam.
Lepiej się przygotuję i choćbym miał to płynąć ( a raczej ciągać kajak po krzakach ) cały weekend to spłynę te pierońską rzeczkę
Dla chętnych zapraszam do obejrzenia jeszcze kilku zdjęć
https://plus.google.com/u/0/collection/AUQ5ME
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
