Ewa ma rację. Nie wiesz co tracisz
Zamykanie porów to w tym przypadku zbędna operacja. Powoduje ona, że mięso jest soczyste czyli mokre w środku. Mokrość i ciepełko kochają bakterie. Mięsko słoiczkowe w moim wykonaniu ma być trwałe i zgrubsza smarowalne więc rozgotowane, czyli i tak soki puści w galaretkę, która jest słona więc się nie psuje, a ze smalcem z kompletu wybornie smakuje. Jak mięso bardzo chude to zamiast oleju dodałbym tłustego boczku albo słoninki, wytworzy się smalec, którego zawsze w tych słoiczkach za mało.
Jak cebula to do szybkiej konsumpcji jedynie. Na łódkach bywa bardzo ciepło i to co w domu będzie dobre przez pół roku to na słoneczku może szlag trafić w 3dni. Dlatego warto trzymać się sprawdzonych reguł, kombinując w rejonie przypraw jedynie.
Innym tematem jest mięso słoikowe w większych kawałkach, obsmażone i zalane smalcem, po wyjęciu szło na patelnie na dosmażenie. Fajne także są kotlety mielone upchane w słoiku i też zalane smalcem. Jadałem takie rarytasy ale trzymane w piwnicy, nie wiem jak to się na słońcu długo przed bakterią uchowa. Moje słoiki trzymają się dzielnie. Generalnie najbardziej to ja im zagrażam.
). Testowałem, wytrzymują półtora roku, stały sobie spokojnie w szafce w kuchni. A dwa słoiczki (200 ml) z przyczyn niezależnych popływały ze mną w upałach i wróciły do domu. Po czym jesienią pochodziły po lesie w plecaku aby w końcu zostać skonsumowanymi na wiosnę. Były smaczne, choć pewenie nie tak jak ManaT'owe 
