Oskoła - czyli sok z Brzozy który pozyskiwany jest wiosną. Można pozyskać poprzez głębokie nacięcie pnia i podstawienie naczynia. Można też nawiercić otwór i wbić kawałek rurki po której będzie sok sobie ściekał. Po zakończeniu pobierania soku należy nawiercony otwór w pniu zaszpuntować kawałkiem drewienka żeby zatamować niepotrzebną stratę i żeby drzewo nie odchorowało naszej ingerencji w pień. W jego składzie znajdziemy m.in.: kwas cytrynowy,kwas jabłkowy, wapń, fosfor, potas, magnez, żelazo, witaminy z grupy B,miedź, związki żywiczne oraz garbniki. Brzoza - w medycynie naturalnej uznawana jest za roślinę leczniczą o charakterze przeciwnowotworowym. Właściwości antyrakowe wykazuje głównie czyr brzozowy, czyli dobrze widoczne na pniu drzewa czarne spękania i narośla. Mimo, iż naukowo uwodniono jedynie właściwości uodparniające soku brzozy to nadal praktycy ziołolecznictwa wierzą w siłę antyrakową. Mimo, iż sok z brzozy nie leczy raka, to badania potwierdziły, że podawanie soku osobom chorym na raka (również tym w zaawansowanej chorobie) poprawia ich samopoczucie. Niewiele jest naturalnych produktów, które odgrywałyby tak dużą rolę w oczyszczaniu organizmu. Dzisiaj kuracja z soku brzozowego jest jedną z najbardziej znanych metod detoksykacji organizmu. Jej działanie ma wpływ na funkcjonowanie dwóch ważnych organów: Wątroby - wyłapuje i neutralizuje substancje toksyczne Nerek - drenuje i filtruje układ moczowy Dzięki szybko przyswajalnym substancjom wzmacnia organizm i reguluję przemianę materii. Sok z brzozy pomaga przede wszystkim wydalić z organizmu niebezpieczne dla naszego organizmu jony sodu i chloru. Znajdziemy je głównie w konserwantach i środkach chemicznych polepszających smak potraw! Sok z brzozy w naturalny sposób poprawia zdolność filtracyjną nerek, oczyszcza krew i tkanki. Usuwa on także szkodliwe produkty przemiany materii, pomaga przy zaburzeniach wątroby, chorobach płuc i tarczycy. Wspomaga również leczenie dróg moczowych, pęcherza i kamicy – wypłukuje z przewodów pokarmowych złogi. Brzozę stosuje się na: łuszczycę, łupież, wypadanie włosów, trądzik,choroby wątroby, choroby przewodu pokarmowego, nowotwory, biegunkę, gośćca,reumatyzm, obrzęk kończyn, kamienie nerkowe. Ze względu na bogactwo mineralne i witaminowe soku z brzozy nie należy łączyć z niektórymi substancjami. Szczególnie w czasie kuracji należy zrezygnować z: czarnej herbaty, kawy, alkoholu, szpinaku, czekolady, szczawiu.
Wieśniacy z oskoły brzozowej za pomocą rojenia (fermentacji) robili sobie nader przyjemny słodko — kwaskowaty, chłodzący, i długo trwały napój. Można też z niej robić trunek do wina szampańskiego podobny, sposobem następującym. Weź 10 garncy świeżej oskoły, cukru funtów 8, warz to w kotle pobielanym, aż czwarta część wywrze, zdejmując pilnie szumowiny; przecedź przez gęste sukno i zlej do beczułki (może być balon szklany); gdy ostygnie do stopnia miernego ciepła, wlej 3 łyżki świeżych ogrzanych białych drożdży, po czem nastąpi fermentacja, czyli rojenie; w ciągu rojenia dodaj 2 garnce starego francuskiego albo reńskiego wina, i 4 na cienkie płatki pokrajane cytryny, odrzuciwszy z nich nasiona. Po ukończonem rojeniu, nieco niepełna beczułka mocno się szpuntuje, i stawia w piwnicy, gdzie 4 tygodnie w zupełnej spokojności zostawać powinna; po upłynięciu tego czasu ściąga się trunek ostrożnie, aby go nie zmącić, i zlewa do butelek niepełno trochę; butelki korkują się, oblewają żywicą (można oczywiście lakiem), i chowają w chłodnej piwnicy do użycia.
|